Aπαιτείται 12ωρη νηστεία, καθώς επίσης αποχή από τη λήψη αλκοολούχων ποτών. Το προηγούμενο βράδυ απαιτείται γεύμα ελαφρύ με χαμηλά λιπαρά.

Για 2-3 μέρες πριν την εξέταση ο ασθενής παίρνει τροφή πλούσια σε υδατάνθρακες (π.χ. ψωμί, ζυμαρικά, πατάτες), την ημέρα της εξέτασης προσέρχεται νηστικός και γίνεται λήψη αίματος για μέτρηση σακχάρου (0΄ χρόνος). Κατόπιν του χορηγείται η γλυκόζη σε σκόνη (σε gr που του αναγράφει ο ιατρός του) διαλυμένη σε 1-1 1/2 ποτήρι νερό. Στη συνέχεια μπορεί να γίνει λήψη αίματος για μέτρηση σακχάρου σε 30΄, 60΄, 90΄, 120΄, 150΄, 180΄, 240΄, σύμφωνα με την εντολή του παραπέμποντα ιατρού.

(Χρόνος προθρομβίνης ή χρόνος Quick ή PT, χρόνος μερικής θρομβοπλαστίνης = ΑPTT, ινωδογόνο)
Εάν ο ασθενής παίρνει αντιπηκτικό φάρμακο, θα πρέπει να μην τα έχει πάρει το πρωί της εξέτασης, μπορεί να το πάρει μετά τη λήψη του αίματος. Ο ασθενής δεν χρειάζεται να είναι νηστικός.

Αν ο ασθενής βρίσκεται υπό θεραπευτική αγωγή η αιμοληψία πρέπει να γίνει πριν τη λήψη της προγραμματισμένης θεραπευτικής δόσης.

Απαιτείται καλό πλύσιμο των έξω γεννητικών οργάνων, ιδανικά με πράσινο σαπούνι και άφθονο νερό (απαγορεύεται η χρήση αντισηπτικό). Σε αποστειρωμένο δοχείο γίνεται η συλλογή των ούρων από το μέσο της ούρησης. Δηλαδή, αφού αφήσετε τα πρώτα ούρα να τρέξουν, συλλέξτε από το μεσαίο ρεύμα ούρων στον αποστειρωμένο ουροσυλλέκτη. Κατά προτίμηση συλλέξτε τα πρώτα πρωινά ούρα.
Είναι σημαντικό να παραδοθούν στο εργαστήριο εντός μιας ώρας από τη λήψη, ειδάλλως τοποθετούνται στο ψυγείο ή σε δοχείο με παγάκια μέχρι να δοθούν στο εργαστήριο. Να σημειωθεί ότι η καλλιέργεια ούρων θα πρέπει να πραγματοποιείται πριν τη λήψη αντιβιοτικής θεραπείας. Εάν έχει προηγηθεί η λήψη κάποιου αντιβιοτικού είναι απαραίτητο να ενημερώνετε το προσωπικό του εργαστηρίου.

Η πρώτη πρωινή ούρηση δεν συλλέγεται. Τη δεύτερη ούρηση καθώς και όλες τις υπόλοιπες θα τις συλλέξετε σε ειδικό δοχείο που θα προμηθευτείτε από το φαρμακείο. Συλλέγεται μέχρι και την πρώτη πρωινή ούρηση της επόμενης μέρας. Η πρώτη πρωινή ούρηση της πρώτης και δεύτερης μέρας πρέπει να είναι την ίδια ώρα. Αν χρειαστεί χρησιμοποιείστε και δεύτερο δοχείο. Προσοχή να μην παραλείψετε καμία ούρηση γιατί η διαδικασία θα πρέπει να επαναληφθεί. Κατά τη διάρκεια της συλλογής τα ούρα φυλάσσονται στο ψυγείο. Για την απλή συλλογή ούρων 24ώρου και τις εξετάσεις της (π.χ. Ca, P, Na, K, κρεατινίνη, κορτιζόλη, λευκώματα) δεν απαιτείται καμία δίαιτα.

Το δείγμα μπορεί να είναι τυχαίο, ενδείκνυται να φυλάσσεται στο ψυγείο μέχρι να δοθεί στο εργαστήριο. Η συλλογή γίνεται μέσα σε αποστειρωμένο δοχείο με μικρή ποσότητα κοπράνων. Υπάρχουν ειδικά δοχεία για συλλογή κοπράνων στα φαρμακεία.

Δύο μέρες πριν τη λήψη του δείγματος ο ασθενής θα πρέπει να αποφεύγει: κόκκινο κρέας, λαχανικά, ασπιρίνες, βιταμίνη C, σίδηρο. Η συλλογή γίνεται μέσα σε αποστειρωμένο δοχείο με μικρή ποσότητα κοπράνων. Υπάρχουν ειδικά δοχεία για συλλογή κοπράνων στα φαρμακεία.

Ο ασθενής πρέπει να έχει πλυθεί τοπικά με ζεστό νερό και πράσινο σαπούνι. Μετά τον καθαρισμό πρέπει να μην έχει ουρήσει για 3 ώρες και να προσέλθει στο εργαστήριο για να γίνει η λήψη του δείγματος.

Ο ασθενής πριν τη συλλογή σπέρματος πρέπει να έχει αποχή από σεξουαλική επαφή 3-5 ημέρες. Το δείγμα σπέρματος συλλέγεται σε αποστειρωμένο ουροσυλλέκτη. Πραγματοποιείται δια της μεθόδου του αυνανισμού και είναι σημαντικό να γίνει συλλογή όλης της ποσότητας του δείγματος στον ουροσυλλέκτη, καθώς μετράται ο όγκος αυτού. Εάν η συλλογή γίνεται εκτός εργαστηρίου, το δείγμα πρέπει να προσκομισθεί το περισσότερο σε 30 λεπτά.
Το εργαστήριο δέχεται δείγματα μόνο Δευτέρα – Τρίτη – Πέμπτη απόγευμα από τις 18:00 μέχρι τις 19:00.
Για την προετοιμασία άλλων εξετάσεων που δεν αναφέρονται παραπάνω, παρακαλούμε επικοινωνήστε με το εργαστήριο για περαιτέρω οδηγίες.

Ο Περιοδικός Προληπτικός Έλεγχος, κοινώς αποκαλούμενο και ως “check up” επικεντρώνεται στην προσυμπτωματική διάγνωση ενηλίκων, ώστε να προσδιοριστούν ορισμένα νοσήματα και παθολογικές καταστάσεις, που κατά κανόνα δεν προκαλούν συμπτώματα σε προχωρημένα στάδια. Επειδή η πρόληψη έχει ιδιαίτερη σημασία σήμερα για την υγεία, την ευεξία και τη μακροζωΐα, ο Περιοδικός Προληπτικός Έλεγχος αποτελεί μέσο προσέγγισης νοσημάτων που λαμβάνουν επιδημικό χαρακτήρα στο Δυτικό κόσμο, όπως καρδιοπάθειες, διαβήτης, νεοπλασίες και άλλα, ώστε να διαγνωσθούν έγκαιρα και να αντιμετωπισθούν πριν τη δημιουργία μη αναστρέψιμων επιπλοκών. Ανάλογα με το φύλο και την ηλικία, η συχνότητα του check up διαφοροποιείται. Επίσης, μπορεί να αλλάζει με βάση τα αρχικά ευρήματα, αν υπάρχουν συγκεκριμένα προβλήματα υγείας, αν εντοπίζονται προδιαθεσιακοί παράγοντες ή κληρονομικό ιστορικό για κάποιες νόσους. Αν λάβει κανείς υπόψη του ότι όλα τα νοσήματα που παρουσιάζονται μετά τη μέση ηλικία είναι αποτέλεσμα παθολογικών μεταβολών και αλλοιώσεων που έχουν ξεκινήσει πολύ νωρίς, τότε αποδεικνύεται πως όσο νωρίτερα αρχίσει ο Προληπτικός Έλεγχος, τόσο περισσότερο αποδοτικός αναμένεται να είναι. Μέσω του ιατρικού ιστορικού γίνεται η προσέγγιση μιας υποκείμενης ασυμπτωματικής νόσου και αντίστοιχα ο καθορισμός των ανάλογων εργαστηριακών εξετάσεων που θα υποδηλώσουν το εντοπισμό των παθολογικών ευρημάτων.

Ένα βασικό check up περιλαμβάνει όλες τις εργαστηριακές εξετάσεις που ελέγχουν με τρόπο αξιόπιστο τη συνολική κατάσταση της υγείας και ειδικότερα των ζωτικών οργάνων και προτείνεται από τον κλινικό ιατρό.
Ενδεικτικά παρουσιάζονται κάποιες βασικές εξετάσεις:

ΓΕΝΙΚΗ ΑΙΜΑΤΟΣ
ΓΛΥΚΟΖΗ ΟΡΟΥ
ΟΥΡΙΑ
ΟΥΡΙΚΟ ΟΞΥ
ΚΡΕΑΤΙΝΙΝΗ ΟΡΟΥ
ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗ
ΤΡΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ
SGOT
SGPT
γGT
ALP
ΓΕΝΙΚΗ ΟΥΡΩΝ

ΘΡΟΜΒΟΦΙΛΙΑ χαρακτηρίζεται μια κατάσταση και όχι νόσος κατά την οποία αιματολογικές διαταραχές έχουν την τάση να σχηματίσουν θρόμβους σε οποιοδήποτε και τυχαίο σημείο του σώματος. Ο όρος χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει την κατάσταση υπερπηκτικότητας και να δηλώσει αυξημένη τάση για θρόμβωση που μπορεί να είναι κληρονομική, επίκτητη ή μικτή με ύπαρξη ενός ή περισσότερων παραγόντων κινδύνου. Η εκδήλωση της θρόμβωσης είναι πολυπαραγοντικό φαινόμενο, δηλαδή, για να εκδηλώσει κάποιος ένα επεισόδιο θρόμβωσης, θα πρέπει να συνυπάρχουν ταυτόχρονα δύο ή περισσότερα αίτια θρομβοφιλίας, είτε αυτά είναι κληρονομικά είτε είναι επίκτητα. Ένας ή περισσότεροι παράγοντες προδιάθεσης είναι αναγνωρίσιμοι σε 80% των ατόμων με ένα πρώτο επεισόδιο θρόμβωσης, και μια κληρονομική αιτία θρομβοφιλίας μπορεί να προσδιοριστεί σε περίπου 30 - 35% των ατόμων με ένα πρώτο θρομβωτικό επεισόδιο. Η έκφραση θρομβοφιλίας σε άτομα με γενετική προδιάθεση επηρεάζεται κατά περίπου 50% από συνυπάρχουσες επίκτητες θρομβοφιλικές διαταραχές (κακοήθεια, υπερομοκυστεϊναιμία, υψηλά επίπεδα του παράγοντα VIII), και άλλες περιστάσεις, όπως: της εγκυμοσύνης, χρήσης αντισυλληπτικών χαπιών, θεραπείας ορμονικής υποκατάστασης, διαμορφωτών υποδοχέων οιστρογόνων, ταξιδιών, κεντρικών φλεβικών καθετήρων, σοβαρής χειρουργικής επέμβασης, ακινητοποίησης , μεταμόσχευσης και προχωρημένης ηλικίας. Σήμερα μέσω της εργαστηριακής διερεύνησης και αντιμετώπισης της θρομβοφιλίας στο 80% των ασθενών με φλεβική θρομβοεμβολή (VTE) ανευρίσκεται αίτιο.

Για τον συνολικό εργαστηριακό έλεγχο της θρομβοφιλίας, συνιστάται διεθνώς να εξετάζονται τα επίπεδα πολλών γνωστών αιμοστατικών παραγόντων πήξης καθώς και οι γονότυποι 4-5 συγκεκριμένων μεταλλάξεων/ πολυμορφισμών που έχουν συσχετισθεί, σε διαφορετικό βαθμό ο καθένας, με τον γενετικά καθοριζόμενο κίνδυνο για θρομβοφιλία. Οι εξετάσεις που προτείνονται είναι δυο ομάδωνο προληπτικός και ο πλήρης έλεγχος θρομβοφιλίας

Δραστικότητα αντιθρομβίνης
Δραστικότητα πρωτεΐνης C
Αντιγόνο ελεύθερης πρωτεΐνης S
Μετάλλαξη G20210A της προθρομβίνης
Μετάλλαξη R506Q του FV Leiden
Μετάλλαξη C677T του γονιδίου MTHFR
Μετάλλαξη A1298C του γονιδίου MTHFR

Συνίσταται καθ’ υπόδειξη κλινικού ιατρού σε συνδυασμό των κλινικών συμπτωμάτων και το ιστορικό κληρονομικότητας

Χρόνος προθρομβίνης (PT)
Χρόνος ενεργοποιημένης μερικής θρομβοπλαστίνης (aPTT)
Ινωδογόνο
Αντίσταση στην ενεργοποιημένη πρωτεϊνη C (APC-R)
Δραστικότητα αντιθρομβίνης
Δραστικότητα πρωτεΐνης C
Αντιγόνο ελεύθερης πρωτεΐνης S
Αντικαρδιολιπινικά αντισώματα IgM (αCL)
Αντικαρδιολιπινικά αντισώματα IgG (αCL)
Αντισώματα IgG έναντι της β2-γλυκοπρωτεΐνης Ι (a-β2-GPI)
Αντισώματα IgΜ έναντι της β2-γλυκοπρωτεΐνης Ι (a-β2-GPI)
Αντιπηκτικό του λύκου (LA)*
Μετάλλαξη G20210A της προθρομβίνης
Μετάλλαξη R506Q του FV Leiden
Μετάλλαξη C677T του γονιδίου MTHFR
Μετάλλαξη A1298C του γονιδίου MTHFR

Συνίσταται καθ’ υπόδειξη κλινικού ιατρού σε συνδυασμό των κλινικών συμπτωμάτων και το ιστορικό κληρονομικότητας

Ο προγεννητικός έλεγχος αφορά ένα σύνολο εξετάσεων που είναι απαραίτητο να γίνουν στην αρχή της εγκυμοσύνης ή πριν το ζευγάρι ξεκινήσει προσπάθειες. Πρόκειται για μία πολύ σημαντική σειρά εξετάσεων για την ασφάλεια της μητέρας αλλά κυρίως για την ασφάλεια του παιδιού. Στον έλεγχο αυτό περιλαμβάνονται εξετάσεις που δείχνουν τη γενική κατάσταση της υγείας της μητέρας και σκοπός είναι ο εντοπισμός προβλημάτων που μπορεί να δημιουργήσουν επιπλοκές κατά την κύηση ή τον τοκετό και η έγκαιρη αντιμετώπισή τους.
Παρακάτω παρατίθενται οι βασικές εξετάσεις στις οποίες πρέπει να υποβληθεί μια γυναίκα που επιθυμεί να μείνει έγκυος, και είναι ουσιαστικά προληπτικές εξετάσεις που αποσκοπούν στο να διαγνώσουν έγκαιρα κάποιο πρόβλημα στην υγεία της έτσι ώστε να μπορεί να αντιμετωπισθεί πριν αυτή μπει στη διαδικασία της εγκυμοσύνης. Ο προγεννητικός έλεγχος γίνεται ανώδυνα με αιματολογικές εξετάσεις και εξετάσεις ούρων.

 ΓΕΝΙΚΗ ΑΙΜΑΤΟΣ
 ΓΕΝΙΚΗ ΟΥΡΩΝ
ΗΛΕΚΤΡΟΦΟΡΗΣΗ ΑΙΜΟΣΦΑΙΡΙΝΗΣ
ΟΜΑΔΑ ΑΙΜΑΤΟΣ- RHESUS
ΓΛΥΚΟΖΗ ΟΡΟΥ
ΟΥΡΙΑ
ΚΡΕΑΤΙΝΙΝΗ ΟΡΟΥ
ΣΙΔΗΡΟΣ ΟΡΟΥ
ΦΕΡΡΙΤΙΝΗ ΟΡΟΥ
HBsAg (ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΝΟ ΑΝΤΙΓΟΝΟ)
ANTI- HBCore
ANTI- HCV ΟΛΙΚΟ ( ΗΠΑΤΙΤΙΔΑ C)
RUBELLA IgG (ΕΡΥΘΡΑ)
RUBELLA IgM (ΕΡΥΘΡΑ)
CMV IgG (ΚΥΤΤΑΡΟΜΕΓΑΛΟΙΟΣ)
CMV IgM (ΚΥΤΤΑΡΟΜΕΓΑΛΟΙΟΣ)
TOXOPLASMA GONDII IgM
TOXOPLASMA GONDII IgG
HIV I + II
V.D.R.L.
TSH (ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΤΡΟΠΟΣ ΟΡΜΟΝΗ)
PAPP-A (ΕΛΕΓΧΟΣ ΑΥΧΕΝΙΚΗΣ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ Α’ΤΡΙΜΗΝΟΥ)
NIPT TEST

Η κοιλιοκάκη ή δυσανεξία στη γλουτένη ή εντεροπάθεια λόγω γλουτένης δεν είναι κάποιου είδους τροφική δυσανεξία ή αλλεργία, αλλά αποτελεί αυτοάνοσο νόσημα, που σημαίνει ότι το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού επιτίθεται λανθασμένα στα ίδια του τα κύτταρα, αντιδρώντας στην γλουτένη. Η νόσος αυτή προσβάλλει αρχικά το λεπτό έντερο και οδηγεί σε προοδευτική ατροφία του εντερικού βλεννογόνου, με αποτέλεσμα να εμποδίζεται η σωστή πέψη και απορρόφηση όλων των θρεπτικών στοιχείων, μετάλλων, ιχνοστοιχείων, βιταμινών. Τρία δημητριακά περιέχουν τη γλουτένη και είναι τοξικά για τους ασθενείς με την κοιλιοκάκη: o σίτος, η σίκαλη και το κριθάρι. Η συμπτωματολογία της νόσου ποικίλλει και εμφανίζεται σε οποιαδήποτε ηλικία μετά την ένταξη της γλουτένης στη διατροφή σε άτομα με γενετική προδιάθεση. Στη βρεφική και παιδική ηλικία τα συμπτώματα εμφανίζονται μετά την εισαγωγή τροφών με γλουτένη (π.χ. φαρίν λακτέ, ζυμαρικά, μπισκοτόκρεμα). Ενδεικτική συμπτωματολογία είναι η διαταραχή στις κενώσεις, κυρίως διάρροια ή και δυσκοιλιότητα, η αδιευκρίνιστη απώλεια βάρους ή η ανεπαρκής πρόσληψη, η ανορεξία, η καθυστέρηση της ήβης, ο μετεωρισμός (πρήξιμο) της κοιλιάς και κοιλιακός πόνος, διαταραχές αδαμαντίνης, νευρολογικά ή συμπεριφεριολογικά προβλήματα και τέλος η σιδηροπενική αναιμία και χαμηλό φυλλικό οξύ. Η κοιλιοκάκη μπορεί να συνδέεται και με άλλα μη-ειδικά συμπτώματα όπως οστεοπενία, οστεοπόρωση, έλλειψη βιταμινών Κ και Ε. Η ύπαρξη συγγενών πρώτου βαθμού που πάσχουν από κοιλιοκάκη αποτελεί προδιαθεσιακό παράγοντα της ασθένειας. Οι περισσότεροι ασθενείς είναι ασυμπτωματικοί και παραμένουν αδιάγνωστοι για χρόνια, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης μακροπρόθεσμων επιπλοκών της νόσου.
Το πρώτο βήμα για τη διαγνωστική προσέγγιση της κοιλιοκάκης είναι ο ορολογικός έλεγχος. Τα τελευταία χρόνια αναπτύχθηκαν ευαίσθητες μέθοδοι για τον προσδιορισμό ειδικών αντισωμάτων στον ορό ασθενών με κοιλιοκάκη. Η συνδυαστική χρήση των ειδικών αντισωμάτων συμβάλλει στη διαγνωστική προσέγγιση της νόσου και εξαρτάται από τα επίπεδα της ολικής ανοσοσφαιρίνης Α (ΙgΑ).

- Αντισώματα έναντι της ιστικής τρανσγλουμιταμινάσης (anti-tTG) IgA/IgG
- Αντισώματα έναντι των πεπτιδίων της απαμινωμένης γλιαδίνης (anti-DGP) IgA/IgG
 Aντισώματα έναντι του ενδομυϊου (ΕΜΑ) ΙgA, IgG (EMG)

H διάγνωση της κοιλιοκάκης θα πρέπει να εδραιωθεί πριν την έναρξη της θεραπείας με ελεύθερης γλουτένης δίαιτα (GFD), διότι αν δεν υπάρχει γλουτένη στη διατροφή η ορολογική διάγνωση της ασθένειας είναι αδύνατη. Η ορολογική διάγνωση μετά την έναρξη της θεραπείας με ελεύθερη γλουτένης δίαιτα (GFD), εκτελείται για να μπορεί να αξιολογηθεί η ανταπόκριση και η συμμόρφωση του ασθενούς.